ارتباط بین فلسفه آموزشی مدیران و جوّ سازمانی در دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی

هدف تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین فلسفه آموزشی مدیران با جوّ سازمانی در دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی ایران بوده است. در این تحقیق 63 مدیر و 185 عضو هیأت علمی شرکت داشتند. ابزار اندازه گیری این تحقیق، شامل پرسش نامه پیش فرض های فلسفی وایلز و باندی (ppa) که به وسیله مدیران تکمیل گردید و پرسش نامه های جوّ سازمانی ساسمن و دیپ (ocq) که به وسیله اعضای هیات علمی تکمیل شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته ها نشان می دهد که فلسفه آموزشی غالب در 22 گروه و دانشکده تربیت بدنی، فلسفه تجربه گرایی (51/3±6/33) و پایین ترین نمره به فلسفه آرمان گرایی (93/3±9/26) مربوط می شود. میانگین جوّ سازمانی در دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی برابر با 47/11±2/43 از 80 بود. بالاترین جو، مربوط به گروه اردبیل (4/55) بود. گرچه ارتباط متوسّط و مثبتی بین واقع گرایی و توجّه به ارتباطات (334/0=r) و ارتباط متوسّط و منفی بین واقع گرایی و روشنی هدف (237/0-=r)، و هم چنین ارتباط متوسّط و معکوسی بین توجّه به رویّه ها (303/0-) و روشنی نقش (262/0-) با فلسفه آرمان گرایی وجود دارد، با توجّه به استنباط آماری این ارتباط ها در حدّ 05/0>p معنی دار نیستند.